احتمالا با عنوان Bad Hair Day یا روز بد مو آشنا هستید. از آن روزها که صبح هرکاری می‌کنید موهایتان فرم مناسب را نمی‌گیرد و احساس می‌کنید که هرکاری که انجام می‌دهید باز یک‌جای کار ایراد دارد. این موضوع در کشور ما طبیعی است که برای آقایان بیشتر مطرح میشه. چند وقت پیش من یکی از همین روزها را تجربه کردم. بعد از گیر کردن جلوی آینه دست آخر به این نتیجه رسیدم که یک کلاه بگذارم سرم و به سمت محل کارم بروم. گذاشتن کلاه در خیابان چیز عجیبی نیست. اما وقتی که در محل کار هم کماکان کلاه سر شماست، برای دیگران سوال پیش می‌آید که چرا کلاهت رو در نمیاری؟ و دست آخر به این نتیجه می‌رسی که یک پلاکارد به گردن خودت بندازی به گردنت و روش بنویسی که امروز روز بد مو برای من است تا مجبور نباشی به تک‌تک همکاران توضیح بدهی.
بازتاب تصویر خودم در پنجره در روز بد مو
بله در طول روز من کلاه سرم بود و به همه بخاطر این موضوع پاسخ می‌دادم. اما در همان روز اتفاق جالبی افتاد. کلاهی که به سر داشتم، یک کلاه مشکی لبه دار بود که تقریبا زاویه دید من نسبت به اطراف را محدود می‌کرد. به همین دلیل وقتی به مانیتور لپ‌تاپم نگاه می‌کردم چیز دیگری را نمی‌دیدم. مثلا حرکت همکاران اطرافم از چشمم دور می‌ماند و من احساس می‌کردم که کاملا در یک فضای ایزوله مشغول کار کردن هستم. وقتی این فضای کاری را با هدفون و موسیقی همراه کردم، کاملا از شلوغی اطراف جدا شدم و توانستم با تمرکز کامل کار کنم.
شب داشتم به تجربه فوق‌العاده‌‌ی تمرکزی آن روز فکر می‌کردم. چرا گذاشتن یک کلاه و محدود شدن زاویه دید من تاثیر زیادی در افزایش تمرکز من داشت؟ بعد بخاطر آوردم که اصولا من روی میزهایی که اطراف آن بسته است بهتر می‌توانم کار کنم. مثلا اگر جای من وسط یک سالن باشد تمرکز ندارم. معمولا از موسیقی و هدفون استفاده میکنم که از فضای اطراف جدا بشوم. بعد یادم افتاد که با آشنایان و دوستان دیگری برخورد کرده‌ام که الگوهای خاصی برای تمرکز دارند. بعضی‌ها برای انجام کارهای فکریشان صبح خیلی زود را در نظر می‌گیرند. بعضی‌های دیگر با باز بودن در اتاق مشکل دارند و نمی‌توانند تمرکز کنند. بعضی‌های دیگر برعکس در شلوغی و میان جمع‌بودن تمرکز بیشتری دارند و خلوتی و تنهایی و جدا شدن از فضا تمرکز آنها را بهم می‌ریزد.
مسئله اصلی این است که شرایط مختلفی ممکن است باعث افزایش یا کاهش تمرکز شود. شرایطی شاید به بی‌ربطیه گذاشتن یک کلاه بر سر. آنچه که مهم است این است که آن شرایط را – آن کلاه تمرکز – را پیدا کنیم و بر سر بگذاریم.
——————————————————————————————————————————————————
این مطلب در وبلاگ thecoach.ir منتشر شده است. شما می‌توانید مشترک خورا ک این بلاگ شوید.
برای آگاهی از دوره‌های آموزشی در خبرنامه آموزشی عضو شوید.
ما نیز هم!
بسیار شده که برروی کاری به دلایلی همچون همین رد شدن افراد مختلف از زاویه دید و یا شلوغی محیط تمرکز نداشته ام و راه حل پیش پا افتاده ای را در نظر نگرفته ام .
کلاه بد نیست ولی همه توضیح می خواهند ولی اگر هر روز این کار را انجام دهیم عادی می شود.
نوع پارتیشن بندی و چینش شرکت ها هم میتواند بسیار مفید باشد.
Fantastic
شاید بتوان به جرات گفت که یکی از ثمرات نماز های یومیه ما بخاطر توصیه های فراوان و موکدی که در خصوص تمرکز در ادای آن شده است همین تقویت تمرکز در ایام روز و در چند نوبت جداگانه است . نماز، موقعیتی را فراهم می کند که فرد می تواند در پرتو آن، ذرات پراکنده فکر را پیرامون محور یاد خدا، وحدت و تمرکز بخشد؛ زیرا در نماز، پیوسته اندیشه انسان متوجه خداست. وقتی آدمی برای دست یابی به تمرکز فکر در نماز، به محل سجده اش چشم بدوزد، از نگاه به اطراف باز می ماند و در نتیجه، افکارش در فضای مشخص و محدود عبادی نماز، به حرکت در می آید و در صورتی که مقدمات و اجزای نماز را با آمادگی به جای آورد، دوام بر تمرکز فکر در نماز خواهد داشت. اگر لحظاتی قبل از شروع نماز، بنشیند و بیندیشد که می خواهد در محضر چه بزرگی حاضر شود، بر کیفیت تمرکزش خواهد افزود و اینها همه زمانی حاصل می آید که نماز، نزد انسان، بزرگ و عظیم تلقی شود و در این صورت، تمرکزی که به کمک و برکت نماز حاصل می آید، همچون نیرویی فراگیر و گسترده، به همه جوانب و زوایای زندگی رسوخ نموده، آدمی، برکات را در خویشتن و زندگی اش مشاهده می کند. بدون شک، نماز و عبادت، آشفتگی و پراکندگی فکری را به کلی می شوید و آرامش فکری و روحی شگفت انگیزی به انسان می بخشد. اگر افراد عابد را مورد توجه قرار دهید، همه دارای تمرکز فکر فوق العاده و آرامش روحی شگرفی هستند. کمتر کسی است که با تأثیر تسبیح گفتن، ناآشنا باشد. از زمان های قدیم تا کنون و در بین افراد قدیمی معروف است که تسبیح، راه اساسی مبارزه با تشتت و پراکندگی فکر و اندیشه است.
اگر هر روز صبح، در هوای آزاد و خلوت صبحگاهی، تسبیحی به دست گرفته، ذکر تسبیحات اربعه – سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله الله اکبر – را تکرار کنید و با حضور ذهن و حضور قلب و با آرامش مناسب، هر روز به این کار بپردازید، مطمئناً به مرور زمان و به تدریج به تمرکز و نظم فکری دست خواهید یافت.
خیلی جالب بود. پیدا کردن راه برای تمرکز خیلی خوبه مخصوصا توی مکانهای کاری شلوغ یا جاهایی که همه با هم حرف میزنند یا که وسط کار ازت میخوان یه کار بیربط دیگه رو انجام بدی و تمرکزت رو به هم میزنن. من هم گاهی اوقات از موسیقی گوش دادن با هدفون استفاده میکنم که خیلی جواب میده به خصوص اگر موسیقی خیلی ملایم باشد
بنظرمن عادت کردن به یک راه برای تمرکز داشتن در انجام کارها همیشه مفیدنیست چون ممکنه شرایط همیشه به دلخواه ما نباشه ؛گوش کردن موسیقی،(هنگام کار،هنگام ورزش ودیگرموارد) برای ایجاد تمرکز، درواقع کارهایی هستند که مابه آنها علاقه داریم و به همین دلیل ذهن ماراسمت به خودشون جلب میکنند و حواس ما به دیگر عوامل محیطی دور نگه داشته میشه و همین موسیقی اگر با علائق ما سازگار نباشه نتنها باعث ایجاد تمرکز نمیشه بلکه راندمان مارا هم پائین میاره.
@سعید سرحدی مسئله‌ای که در مطلب به اون اشاره شده عادت کردن به شرایط نبوده بلکه پیدا کردن عواملی که باعث افزایش تمرکز میشه بوده. مثلا در مورد موسیقی دلیلی نداره که با موسیقی که به اون علاقه نداریم بخواهیم تمرکز کنیم و البته طبیعی است که شرایط وقتی دلخواه نباشه روی تمرکز ما تاثیر می‌گذاره.
کم کردن عوامل خارجی حواس پرتی یک راه موثر و درست برای تمرکز حواسه.اما گاهی اوقات شرایط جوری نیست که بشه خیلی راحت این مشکل رو حل کرد.یک روش دیگه که به نظرم مفیدتر و کاربردیتر هست، تقویت حواسه. مثلا بتونیم حواس شنواییمون رو تقویت کنیم که صدای ضعیفی رو در شلوغی و ازدحام بشنویم.
خیلی وقت ها هم مشکل عدم تمرکز ما، عوامل درونی حواس پرتی و بی نظمی فکری خودماست. که من به شدت دچار این بی نظمی هستم.اگه در این مورد هم مطلبی بنویسید ممونون میشم.