تاحالا شده هدیهای از شخصی بگیرید که در برخورد اول ازش خوشتون نیاد؟ بهنظرتون میاد که باید هدیه بهتری دریافت میکردید اما این اتفاق نیافتاده است. اما با گذشت زمان و با هربار دیدن آن هدیه شما یاد آن شخص میافتید و کمکم این هدیهی نازیبا تبدیل به چیزی ارزشمند برای شما میشود. چیزی که به شما میگوید آن شخص، خواسته با دادن این هدیه احساس خود به شما را بیان کند.
چند وقتی هست که این شانس رو داشتم که پیش یک مربی ارزشمند برم و درسهای زیادی رو بگیرم. یکی از گفتگوها در خصوص گسستهایی بود که در زندگی برای ما پیش میاد. گسستها همان مشکلاتی هستند که مثل آوار سر راه ما فرو میریزند و ما را دچار چالش و درد و حتی رنج میکنند.
تصور کنید که به سمت مقصد خود در یک مسیر هموار حرکت میکنید و ناگهان به اولین درهای میرسید که مجبور هستید از آن عبور کنید. درهای با مسیری سخت، ناهموار و رودی خروشان. وقتی از بیرون به این دره نگاه میکنید، مسیری ترسناک را میبینید. شاید حتی درهای زشت بهنظر برسد. در لحظهای که قدم به درون دره میگذارید خطر بروز آسیبها افزایش پیدا میکند. هر لحظه احتمال سقوط و زخمی شدن وجود دارد. هر آن ممکن است شما در رود بلغزید و گرفتار جریان تند آب بشوید.
وقتی از آن دره میگذرید و دوباره به مسیر هموار به سمت مقصد خود بازمیگردید چه احساسی خواهید داشت؟ به زخمهای خود نگاه کنید. چه چیزی به ذهن شما میآید؟
خبر بد اینکه این دره]ها دوباره در مسیر قرار دارند اما خبر خوب هم اینکه هرچقدر از این درهها - گسستها - عبور میکنید تجربه بیشتری بهدست میآورید و آسیبهای کمتری میبینید. بار دومی که به یک دره برسید شما تجربه بیشتری برای عبور از این گسست خواهید داشت. و در دفعات بعدی شما بزرگتر از گسست خود شدهاید. درهها دیگر مانع نخواهند بود و عبور از آنها لذتبخش هم میتواند بشود.
هربار که یک دره را پشتسر میگذارید به آن نگاه کنید و با مفهومی که در ابتدا در ذهن شما شکل گرفته بود مقایسه کنید. در وضعیت دوم در این دره زیباییهایی را پیدا خواهید کرد که در نگاه اول هرگز نمیتوانستید ببینید!
این گسستها در زندگی مثل هدایای زشتی هستند که در عین زشتی بسیار ارزشمند هم هستند. هدایایی که شاید در لحظه اول شمایل زیبایی نداشته باشند اما ما را رشد میدهند و بزرگ میکنند. در لحظهای که این هدایا - گسستها - را دریافت میکنیم نمیتوانیم درک کنیم که چه اتفاقی برای ما افتاده است. نمیتوانیم ارزش آنها را درک کنیم و طبیعی است. چون خودمان بخشی از گسست میشویم. اما وقتی از آن خارج میشویم و گسست را پشتسر میگذاریم میتوانیم نگاهی جامع به آن داشته باشیم. میتوانیم بفهمیم چه بر ما گذشته و چه چیزهایی را آموختهایم. درست وقتی که میایستیم و به درهای که پشتسر گذاشتهایم نگاه میکنیم، زمانی است که باورهای جدید میسازیم. باورهایی که دوباره میشوند موتور حرکت ما. اینبار احتمالا میتوانیم لبخندی بزنیم و به افقهای پیش رو نگاه کنیم.
این مطلب برای همه کسانی است که در زندگی دچار چالشهای بزرگ میشوند، آنها را پشتسر میگذارند و بزرگتر از قبل میشوند.
—————————————————————————————————————————————————— این مطلب در وبلاگ thecoach.ir منتشر شده است. شما میتوانید مشترک خورا ک این بلاگ شوید. برای آگاهی از زمان ثبتنام کارگاه شناخت تواناییها صفحه کاربامیل در فیسبوک را لایک کنید یا در خبرنامه آموزشی عضو شوید. من را در توییتر و گوگل+ دنبال کنید.