درس‌های مدیریتی از یک رستوران

ظهر جمعه، بعد از رسیدگی به خرید کتابخانه و میز تلویزیون و چیزهایی برای خانه، با همسرم رفتیم رستوران. مسیرمون افتاده بود به خیابان آپادانا و میدان نلیوفر. گوشه‌ی کوچه‌ هفتم یک رستوران دیدیدم که از دور محیطش جالب بود (رستوران رندی) و تصمیم گرفتیم بریم داخل.

زمانی که رسیدیم دو استکان چای کمرباریک گذاشتند جلویمان. بعد از کلی پیاده‌روی و از این مغازه به آن مغازه، چای نطلبیده معجزه بود.

غذا را سفارش دادیم و دیدیم یک‌نفر اومد بالای سرمان و ۹ تا کارت گذاشت روی میز و گفت این پازل رو حل کنید و شانس موفقیت‌تون هم ۱ به ۳۶۰ هزاره. ۵ دقیقه وقت دارید و اگر نتونید - رو کرد به من - سیبیل آتشین دارید و اگر حل کنید جایزه دارید.

همسرم خندید و گفت: ما سالگرد ازدواجمونه و همینجوری هم باید بهمون جایزه بدید!

خلاصه ما درگیر حل کردن پازل شدیم که آخر هم موفق نشدیم و حتی تقلب از اینترنت و جستجو و این‌چیزها هم جواب نداد. در طول غذا خوردن که انصافا غذای خوبی هم بود باز درگیر بودیم اما نشد که نشد.

خلاصه در انتظار سیبیل آتشین بودیم که دیدیم کیک آوردن، با شمع روشن روی کیک و چای و گفتن سالگرد ازدواجتون مبارک! حسابی سورپرایز شدیم. همه‌ی رستوران هم داشتن ما رو تماشا می‌کردند.

? از رستوران که بیرون زدیم خیلی حال خوبی داشتیم. بهمون توجه ویژه شده بود، بدون این‌که انتظار داشته باشیم یک حس خوب برامون ایجاد شده بود و احساس می‌کردیم باید این رستوران رو پاتوق کنیم.

? به حس و حالی که داشتیم توجه می‌کردم و متوجه شدم در همین مدت حضور ما در رستوران مبناهای روانشناسی رعایت شده که در مدیریت هم کاربرد دارد:

?مثلا دیده شدن کار همکاران و تشکر کردن بدون این‌که فرد انتظارش را داشته باشد اثر بالایی در روحیه و تعلق دارد. (معمولا وقتی در مصاحبه‌های اولیه #کوچینگ از افراد درباره‌ی خاطرات خوبشان در محیط کار می‌پرسیم به این موضوع اشاره می‌کنند.)

?یا توجه به چیزهایی کوچکی که حال افراد را خوب می‌کند. مثلا اغلب سازمان‌ها به کارکنانشون هدیه می‌دهند اما تجربه‌ی جمعی شاد براشون ایجاد نمی‌کنند. تجربه‌های جمعی مبتنی بر سلیقه‌ی گروه‌ها می‌تونه اثر فوق‌العاده‌ای داشته باشه.

?ایجاد یک تجربه شخصی در کنار تجربه‌ی گروهی می‌تواند اثربخش باشد. مثلا می‌توان به این موضوع فکر کرد که اگر کسی کار ارزشمندی در محیط کار انجام داده چطور می‌توان کمک کرد که پیش خانواده‌اش سربلند باشد!؟

?در نهایت حسی که ما گرفته بودیم یک توجه ویژه و متفاوت از عرف بود. در ارزیابی‌هایی که درباره‌ی عملکرد مدیران معمولا انجام می‌دهیم کارکنان راضی همان‌هایی هستند که احساس توجه از مدیرشان می‌گیرند و ناراضی‌ها مورد بی‌توجهی واقع می‌شوند. توجه و عدم توجه ارتباط مستقیم دارد با احساس ارزشمند بودن به‌عنوان یک فرد در زندگی.

نوبت شما

چه رفتارهایی در محیط کار دیده‌اید که برایتان اثربخش بوده و در ذهنتان ماندگار شده؟

عکس از فیدیلیو