بعضی آدمها گرفتار عناوینشان هستند. گرفتار عنوان دکتر، مدیر، متخصص و ...
بعضی آدمها هم گرفتار موفقیت‌های گذشته‌شان هستند و بخاطر آنچه که در گذشته به‌دست آورده‌اند دچار توهم موفقیت در آینده می‌شوند.
کسی که نتواند عناوینش را کنار بگذارد، نمیتواند چیزی هم یاد بگیرد چون همواره عنوانش سطح آگاهی او را تعریف میکند و این تعریف میتواند با واقعیت متفاوت باشد.
کسی هم که به موفقیت‌های گذشته‌اش مغرور است را نمی‌توان تغییر داد یا به او کمک کرد چون او باور دارد هرچیزی که برای موفقیت در آینده نیاز دارد را در اختیار دارد.
با عنوان و یا با توهم موفقیت در آینده بخاطر موفقیت در گذشته نمی‌توان موفق شد.
برای هربار موفقیت باید مسیری تازه شروع کرد و باید با ذهن دانشجو با مسائل برخورد کرد. گاهی استاد بودن تله خطرناکی میتواند باشد.