مدرسه خلاقیت را می‌کشد!
این‌روزها که دوباره مدرسه‌ها باز شده یاد روزهای مدرسه خودم افتادم. راستش هرگز دلم نمی‌خواد به دوران مدرسه برگردم. از مدرسه رفتن هیچ‌وقت لذت نمی‌بردم. معمولا جزو شاگردهای شاخص مدرسه بودم اما دلیلش این نبود که درس خوندن رو دوست داشته باشم. بیشتر دلم نمی‌خواست به عنوان شاگرد تنبل شناخته بشم. همین موضوع تنها انگیزه درس خوندن من بود. اما در تمام دوران مدرسه سرم به کارها و کتاب‌ها و موضوع‌های عجیب گرم بود. مثلا یادم میاد تو یه دوره داشتم سعی می‌کردم بفهمم فیزیک کوانتوم چیه. الان به کتاب‌های اون زمان نگاه می‌کنم وحشت می‌کنم و باورم نمی‌شه که اون‌ها رو می‌خوندم. یا مثلا یک دوره برنامه‌ام این بود که مسئله‌های پیچیده ریاضی حل کنم. یک دوره‌ای هم گیر داده بودم به نقاشی و دوره دیگری هم کلا سرم به ساختن کیت‌های الکترونیکی گرم بود. خلاصه حاضر بودم هرکاری بکنم جز درس خوندن. تنها سالی که خاطرم هست درس خوندن به شدت برام جذاب بود، زمانی بود که سوم دبیرستان بودم و یک معلم جبر داشتیم که فوق‌العاده آدم جالبی بود و وقتی مثلا حد و مشتق رو به ما درس می‌داد مثال‌های عملی می‌زد در مورد کاربردهای این مفاهیم و این برای من لذت‌بخش‌ترین قسمت درس خوندن بود. حتی خاطرم هست شب امتحان جبر، من اصلا درس نخوندم و خیلی راحت رفتم امتحان دادم و بالاترین نمره کلاس رو گرفتم. جبر اون سال برام شده بود بازی و همش سعی می‌کردم بفهمم که از فرمول‌ها و مفاهیم تو چه کارهایی استفاده می‌کنند. با این وجود درس خوندن به شکل کلی کاری عذاب‌آور بود برام.
بچه‌های زیادی هستند در مدرسه‌ها که استعدادهای خوبی در کارهای مختلف دارند اما چون برای خانواده‌ها پیشرفت به معنی موفق شدن در درس و مشق است، از طرف خانواده‌ها برای درس خواندن تحت فشار قرار می‌گیرند. این فشار باعث می‌شه تا شخص وقتی رشد کرد، مثلا در 30 سالگی تازه متوجه بشه که کل مسیر رو اشتباه اومده و باید همه‌چیز رو ول کنه و بره دنبال کاری که به اون علاقه داره. ظاهرا تو همه جای دنیا مدارس جای رشدی به خلاقیت بچه‌ها نمی‌دهند اما در ایران این اتفاق چند برابر می‌افته. در ویدئوی زیر که یکی از بهترین سخنرانی‌های TED Talk است و توصیه می‌کنم هرطور که شده اون رو ببینید، Ken Robinson اشاره می‌کنه که آموزش‌های همگانی در دنیا برای دنیای صنعتی طراحی شده‌اند اما ما از این دوره گذشته‌ایم. این درحالی است که آموزش‌ها در ایران هنوز برای دوره اول یعنی داشتن سواد طراحی شده‌اند و حتی سمت‌گیری صنعتی خیلی قوی ندارند.
خیلی بحث رو ادامه نمی‌دم و پیشنهاد می‌کنم ویدئو رو ببینید. خوشبختانه زیرنویس فارسی هم داره. علاوه بر موضوع آموزش که توسط Ken Robinson به اون پرداخته می‌شه. این سخنرانی یک کلاس آموزشی برای ارائه و سخنرانی هم هست. در موردش سعی می‌کنم در مطلب جداگانه‌ای بنویسم.
—————————————————————————————————————————————————— این مطلب در وبلاگ thecoach.ir منتشر شده است. شما می‌توانید مشترک خورا ک این بلاگ شوید. اگر علاقه‌مند هستید مطلب شما در این بلاگ منتشر شود از طریق فرم تماس اطلاع دهید. من را در توییتر و گوگل+ دنبال کنید.