این پارتی بازی از اون ترکیبهای عجیب و غریب شده در مملکت ما. اصولا عقیده دارم که یکسری از مفاهیم کلا در ایران از بین رفته و تبدیل شده به یک دستاویز برای سرپوش گذاشتن روی نقاط ضعف. نمونهاش همین کلمه پارتیبازی. قبلا در مطلبی با عنوان پارتی بازی 2.0 درباره اینکه چه کاری پارتی بازی هست و چه کاری پارتی بازی نیست توضیح داده بودم اما ظاهرا این موضوع از اون مواردی است که باید هرچند وقت یکبار بهش پرداخت.
اجازه بدید همین ابتدای کار خیلی صریح، ساده و روان توضیح بدم که انجام کاری به واسطه آشنایی با شخص دیگری، الزما به معنی پارتی بازی نیست. آقا نیست. باور کنید نیست. بین برقراری ارتباط موثر با پارتی بازی تفاوت فاحشی وجود داره. پارتی بازی یعنی اینکه شخصی یا عدهای به منظور کسب سود در حالیکه توانایی، دانش و تخصص کاری رو ندارن با استفاده از لابی به اون سود برسن. مثلا یک شخصی که دوزار سواد نداره با استفاده از لابی میشه مدیر یک سازمان عریض و طویل. چون وجودش اونجا برای عدهای سودآور خواهد بود. این نمونه در کشور کم نیست و کسی انکارش نمیکنه. یا مثلا قانونی برای عدم انجام کاری وضع شده، شخصی با پارتی بازی و رشوه دادن یک مجوز برای انجام کار مورد نظر میگیره. این هم نمونههاش رو زیاد میبینیم و کسی انکارش نمیکنه.
اما... یک شخصی در کاری تخصص داره و توسط شخص دیگری برای انجام پروژهای معرفی میشه. این اسمش پارتی بازی نیست. شخص متخصص توانسته تخصص و توانایی خودش رومعرفی کنه و باعث بشه که افرادی از او حمایت کنند. مثلا یک شرکتی تصمیم به استخدام متخصص میگیرد. یا ممکن است آگهی استخدام بدهد یا از آشناها در مورد اینکه آیا متخصص مورد نظر را سراغ دارند سوال کنند. من نوعی ممکن است کسی را انتخاب کنم برای کار که قبلا پیش زمینه ذهنی مثبتی از کار او دارم. درواقع آن شخص توانسته با ابزارهای مختلف از وبلاگ نویسی و ارائه سخنرانی گرفته تا معرفی تواناییهای خودش به شخص دیگر، مناسب بودن خودش را تحمیل کند.
ارتباطسازی موثر بهعنوان یک مهارت در حال حاضر به مدیران و کارشناسان آموزش داده میشود. نه در ایران بلکه در همهجای دنیا شما اگر توانایی برقراری ارتباط موثر نداشته باشید عملا کاری از پیش نخواهید برد. اعتماد بر تخصص و تواناییهاست که باعث میشود پروژهای به شخصی برسد یا شخصی در سمتی استخدام شود. اگر شما نمیتوانید ارتباط موثر با افراد مهم در جامعه کاری خود برقرار کنید این موضوع را به گردن پارتی بازی و مشکل دار بودن جامعه نیاندازید. در همه جای دنیا آسمان همین رنگ است.
هرچقدر تخصص و دانش شما افزایش پیدا کند متوجه میشوید که ارتباط سازی برای پیشرفت شما حیاتی است و البته نکته آخر اینکه ارتباط سازی به معنی سوء استفاده از افراد نیست. شما با شخصی آشنا میشوید، به در کاری کمکی میکنید و او هم در قبال کمک شما کاری برای شما انجام میدهد. این یک رابطه انسانی برنده-برنده است و در هرلحظه هرکدام از طرفین به سمت سوء استفاده از طرف مقابل برود تمام معادلهها بهم میریزد.
امیدوارم منظورم را رسانده باشم. اینبار اگر خواستید بگویید "پارتیبازی" کمی تامل کنید لطفا!