گزارشهای زیادی در حال منتشر شدن است که نشون میده شبکههای اجتماعی هر روز نقش پررنگتری را در سرونوشت کاری افراد بازی میکنند. در حال حاضر در دیگر کشورها بسیاری از مدیران وقتی روزمه کسی را بررسی میکنند، به فعالیتهای آن شخص در شبکههای اجتماعی نیز توجه میکنند و در واقع با گوگل کردن نام کاندیدا سعی میکنند اطلاعات بیشتری از اخلاق و روحیات او بهدست آورند. در ایران هم این اتفاق خواهد افتاد و در هر صورت این موج وارد ایران هم خواهد شد. کمااینکه این اتفاق تا حدی افتاده است.
از طرفی شبکههای اجتماعی هم باعث شدهاند که شخصی به دلیل انتشار محتوایی خاص از کار بر کنار شود و شغلش را از دست بدهد. مثلا نمونههایی بوده که شخص بعد از جروبحث کاری، در یک شبکه اجتماعی به رئیس خود توهین کرده و همین موضوع باعث شده که از کار برکنار شود. یا شخص تصاویری از خود در مهمانیها را منتشر کرده که شخصیت حرفهای او را زیر سوال برده است.
این موضوع هم کم کم وارد ایران میشود. و همانطور که اشاره کردم در حال حاضر هم این اتفاق افتاده. بسیاری از افراد شاغل شرایط کاری خود را توییت میکنن، یا در فیسبوک استتوس آپدیت میکنند و یا اصولا شخصیتی را از خود نشان میدهند که با شخصیت کاری آنها متفاوت است و حرفهایی را مطرح میکنند که در محیط کار قابل گفتن نیست. اگرچه افرادی که کار میکنند در شبکههای اجتماعی فعال هستند اما کمتر کارفرمایی است که وارد این شبکهها شده باشد یا بصورت جدی آنها را در نظر بگیرد.
حال سوال اینجاست که به نظر شما آیا باید یک کارشناس را بر اساس رفتارها و فعالیتهای او در شبکههای اجتماعی، در محیط کار مورد قضاوت قرار داد؟ آیا میتوان به این نتیجه رسید که شخصی که در شبکههای اجتماعی رفتاری متفاوت دارد ممکن است در محیط کار خود نیز شخص قابل اعتماد و قابل اتکایی نباشد؟ آیا شبکههای اجتماعی یک حریم خصوصی است و رفتار افراد در چنین فضایی ارتباطی به دیگران ندارد؟
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
دنبال متخصص میگردید؟ آگهی استخدام خود را اینجا منتشر کنید. برای کسب اطلاعات تماس بگیرید.
می توانید مشترک فید مطالب این بلاگ بشوید و یا در توییتر من را دنبال کنید.