۱۰ تخم‌مرغ در چند دقیقه آب‌پز می‌شود؟

کلاس پنجم دبستان که بودم، قرار شد برای مدرسه تیزهوشان امتحان بدیم. من که همیشه (غیر از سوم دبستان) درسم خوب بود و جزو شاگرد اول‌ها (این عنوان منزجر کننده) بودم با خوشحالی تمام رفتم سر جلسه. فکر می‌کنم امتحان ناامید کننده‌ای‌ بود. تا اونجا که یادمه نمی‌تونستم به راحتی سوال‌ها رو بفهمم و جواب بدم. همینطور که دفترچه امتحانی رو ورق می‌زدم به این سوال رسیدم:

یک تخم مرغ در 10 دقیقه آب‌پز می‌شود، 10 تخم‌مرغ در چند دقیقه آب‌پز می‌شود؟

پاسخ‌ها: 10 دقیقه      100 دقیقه   و ….

با خوشحالی تمام جواب 100 دقیقه رو انتخاب کردم. امتحان تموم شد، خوشحال بودم که حداقل یک سوال رو به‌راحتی جواب دادم. بعد از امتحان از همکلاسی‌هام پرسیدم که جواب تخم‌مرغ رو چی‌دادید؟ منتظر بودم اونا جواب غلط بدن و من جواب درست خودم رو به رخشون بکشم. وقتی سوال رو پرسیدم همه کاملا عادی گفتن خوب معلومه دیگه 10 دقیقه!!!!

دنیا یک دفعه برام سیاه شد. باورم نمی‌شد آخرین امیدم هم از بین بره. یه جورایی برای قبول‌شدن در مدرسه تیزهوشان تمام امیدم به همین سوال بود. مدت‌ها به این‌که چرا این جواب غلط هست فکر نکردم، بلکه به این فکر می‌کردم که بهره هوشی کمی دارم و به تناقض رسیده بودم. نمی‌فهمیدم چرا درسم خوبه ولی جواب اون سوال رو غلط دادم. نمی‌فهمیدم چرا همه می‌گن امیر بچه باهوشیه اما من از پس یک سوال ساده برنیومدم!؟ تقریبا تا همین حالا هم موضوع به همین شکل هست. من تو تست‌های هوش مثل همین تخم‌مرغ آب‌پز امتیاز خوبی نمی‌گیرم. مثلا برای مصاحبه استخدامی به یکی از شرکت‌های بزرگ رفته بودم. ازم تست هوش گرفتن که حدود 100 سوال بود. از سوال 10 به بعد همه جواب‌ها رو الکی انتخاب کردم. اما درعوض در مصاحبه حضوری اینقدر خوب بودم که اون موضوع رو پوشش داد!

اعتراف می‌کنم که تا همین سه چهار سال پیش هم درگیر این تناقض بودم. واقعا اینطور بود! این اتفاق یکی از بزرگترین نقاط تاریک دوران کودکی من بود همیشه. تا همین سه چهار سال پیش همه می‌گفتند امیر باهوشه اما من نمی‌تونستم موضوع تناقض این باهوشی و جواب تخم‌مرغ آب‌پز رو در کنار هم بذارم. راستش گاهی فکر می‌کنم همین جواب غلط و تاثیربدش برای من، باعث شد که برم دنبال این‌که بفهمم پس موضوع این باهوش بودن و اون جواب غلط چه چیزی نهفته است. گاهی فکر می‌کنم این بلاگ، کارگاه و همه اتفاق‌هایی که دارن می‌افتن در جهت رسیدن به پاسخ همین سوال بوده.

اولین کارگاه کشف توانایی‌ها رو که برگزار کردم، اتفاق جالبی افتاد. وقتی کارگاه رو برگزار می‌کردم، همونقدر که در حال ارائه مطالب بودم، به همون اندازه هم خودم مخاطب و شرکت کننده بودم. کارگاه که تموم شد، دوباره یادم افتاد که قرار نیست فقط از پس تست‌های هوش بربیای تا بتونی خوب کار کنی. مسیر موفقیت (هر تعریفی می‌تواند داشته باشد) از مدرسه تیزهوشان نمی‌گذره. یادم افتاد که قرار نیست تو همه جنبه‌ها کامل باشی. لازم نیست که از پس همه کارها بر بیایی. اصلا قرار نیست کسی همه فن حریف باشه. هرکسی در یک زمینه‌ای خوبه و در یک زمینه دیگری خوب نیست. اصلا لازم نیست به تست تخم مرغ جواب درست داد. زندگی و کار و رضایت از هر دوی آنها، چیزی فراتر از پاسخ به تست تخم‌مرغ‌هاست.

پی‌نوشت: بعدها فهمیدم که در کنار IQ چیزی به اسم EQ (هوش هیجان) وجود داره که اتفاقا عامل مهم‌تری در زندگی و کار می‌تونه باشه. این موضوع کمی خیالم رو راحت کرد.