یک سالگی The Coach

جواهر ده - رامسر (راهی طولانی باقیست...)

لازم نیست که بگم زمان مثل برق و باد می گذره. همه می دونیم و لمس می کنیم. معیارهای مختلفی هم برای اینکه بفهمیم همه چیز زود می گذره وجود داره. مثلا سالگرد تولد یکی از این معیارهاست. برای خیلی چیزای دیگه هم سالگرد می گیرم که باز به خودمون یادآوری کنیم. حالا به همه یاد آورها برای من، سالگرد تاسیس این بلاگ هم اضافه شده.

The Coach اولین بلاگ من نبوده. بلاگ نویسی را از سال 80 فکر می کنم شروع کردم و بلاگهایی که داشتم بیشتر در زمینه ادبیات، داستان کوتاه و فیلم بوده. اولین بلاگم آبی بزرگ نام داشت که مثل خیلی ها که تازه شروع به بلاگ نویسی می کنند محتویاتش نوشته های شخصی بود.

اما از سال گذشته احساس کردم که دیگر مرزی بین علاقه و کارم وجود نداره و همه آنچه که انجام می دهم همان علایقم است پس خیلی بدیهی بود که همین علاقه تبدیل بشه به این بلاگ. این بلاگ هم در این یکسال پیشرفت داشته و از این بابت خوشحالم. تمام سعیم اینست که آنچه که اینجا می نویسم نتیجه اش تولید محتوا باشد و فقط به ترجمه ختم نشود. همه می دانیم که تولید محتوا کردن یعنی فکر کردن و زمان گذاشتن که گاهی کار سختی می شود. اما نوشتن در این بلاگ مزایای بسیاری برایم داشته که می توانم به موارد زیر اشاره کنم:

• یادگیری یادگیری یادگیری: نوشتن در اینجا باعث شده تا با مباحث جدیدی آشنا بشم. نظرات خوانندگان هم بسیاری از مواقع دوباره مرا به فکر انداخته و باعث شده تا مطالب جدید بر اساس سوالات و نظرات آنها بنویسم.
• آشنایی با افراد جدید: به واسطه نوشتن در این بلاگ با افراد جدیدی آشنا شدم که به شکلی شگفت آور توانسته ام از نظرات و تجربیاتشان بهره بگیرم. در این مورد اصلا فکر نمی کردم که چنین اتفاقی بیافته. افرادی که هیچگاه ملاقاتشان نکردی اما تبادل نظرات، تجربیات و دانش بسیار موثری با آنها داری.
• اعتبار شخصی: نوشتن در اینجا باعث شده تا بسیاری از مشتریان که مطالب اینجا را دنبال می کنند با طرز فکر و نگاه من آشنا شوند و تیجه اینکه توانسته ام تعامل بهتری با افراد و مشتریان داشته باشم.
• اکسیژن: حالا دیگر نوشتن در این سایت حکم اکسیژن دارد برای من. The Coach بخشی از فعالیتهای روزانه ام شده و من نمی توانم به اینجا فکر نکنم.

هنوز اهداف زیادی برای اینجا دارم و سعی می کنم محتویاتش را حرفه ای تر کنم. همه آنچه که می دانم اینست که هنوز راه درازی باقی مانده. راهی طولانی…