خیلی وقته که برام سوال شده چرا همه می خوان اول باشن. برای هر محصول و هر سرویس جدیدی که توسط شرکتها ارائه میشه ادعای اولین بودن زیاده. این اولین بودن با افتخار هم مطرح میشه. گاهی فکر می کنم اولین بودن در زمینه تکنولوژی یعنی دقیقا پله اول از یک نردبون بی انتها. خیلی از شرکتها را دیده ام که تا ابد وقتی در جلسات معرفی محصولات و خدماتشان شرکت می کنی، کماکان مدعی اول بودن را دارند. ادعایی که نه تنها آنها را رو به جلو نبرده بلکه باعث شده تا توهم اول بودن باعث درجا زدنشان شود. اگر بخواهیم از دیدگاه رقابتی در بازار به این موضوع نگاه کنیم، می فهمیم که چنین شرکتهایی اول بودن را مزیت رقابتی خودشان در بازار می دانند. و این مزیت اول بودن بیشتر پوششی است برای ضعف خدمات و محصولاتشان.
اما نکته بد ماجرا هم اینجاست که بسیاری از مشتریان هم به همین اول بودن اهمیت می دهند. حالا شما خودتان را به آب و آتش بزنید که کیفیت ربطی به اول بودن ندارد. در این مسابقه معیار می تواند اول بودن نباشد.
مطلب مرتبط: دستاوردهایی که کوچکتر از رسانه ای شدن هستند.
اولين بودن مهم نيست. اما شرکت ها بايد حواسشان جمع باشد که در چه زماني از چرخه عمر يک محصول و تکنولوژي وارد بازار آن مي شوند. بديهي است در صورتي که يک محصول در نيمه عمر خود به سر مي برد ورود به بازار آن اشتباه خواهد بود.