هیچ کس نیست که زندگی‌اش دقیقا همانطور که می‌خواهد پیش برود. ناخواسته‌های زندگی دردناک است و گاهی این درد ما را خشمگین می‌کند.
۷۷اما کسی که با خشم زندگی را ادامه می‌دهد همه چیز را سرکوب می‌کند. آدم‌های اطرافش را، احساسات خودش را و … چنین آدمی به همه چیز بدبین است و همه را تهدید می‌بیند.
ولی کسی که درد کشیده و با دردهایش زندگی را ادامه می‌دهد بیشتر حمایت می‌کند. او نمی‌تواند درد را در دیگران ببیند پس دست به اقداماتی می‌زند کهنه تنها درد خودش که درد مشابه آدم‌های دیگر کاهش پیدا کند. چنین آدمی همدلی می‌کند و نسبت به آینده خوشبین است.
مسئله چرایی رخ دادن اتفاق‌ها نیست. مسئله چگونگی ادامه دادن پس از رخدادهاست.
دردها گاهی هدایایی زشت اما ارزشمند هستند.
لینک این پست در کانال مربی: با خشم ادامه می‌دهید یا با درد؟
