در مطلب قبل راجع به بازنگری مفاهیم وب2 صحبت کردم. در این مطلب یک بررسی کلی خواهم داشت بر روی سرویسهای ایرانی مبتنی بر وب2.
به نظرم قبل از راه اندازی یک سرویس جدید ایرانی، باید این سوال را پرسید که این سرویس چه تفاوتی با نمونه های غیر ایرانی خود خواهد داشت؟ می توان کار را خوب شروع کرد، اما می توان آن را خوب ادامه داد؟ آیا واقعا این توان وجود دارد، که همپای سرعت نمونه های غیر ایرانی، پیش رفت و امکانات جدید اضافه نمود و با این روش کاربران را جذب کرد یا حفظ نمود؟ آیا ایجاد و راه اندازی این سرویس مشکلی خاص مربوط به محدوده زندگی ما را حل می کند؟ اگر پاسخ به این سوال تنها مسئله زبان فارسی باشد به نظرم با یک پروژه شکست خورده روبرو خواهیم بود. چراکه مسئله زبان مدتهاست که در سایتهای غیر ایرانی حل شده. البته طبیعی است که پاسخ به این سوالات به نوع سرویسی که قرار است راه اندازی شود وابستگی کامل دارد. مثلا راه اندازی یک سرویس لینک دایرکتوری مشابه Digg به زبان فارسی به تنهایی می تواند مفید باشد. اما همین نمونه در سرویس مایکروبلاگینگ ممکن است کاربرد چندانی نداشته باشد.
در چند سایت ایرانی که بر پایه مفاهیم وب 2 شروع بکار کرده اند کمی چرخیدم تا ببینم دارای چه امکاناتی هستند. سایتهایی که بررسی کرده ام وی ویو، فرندفا، iDev Center، کلوب و مهندس بوده. مسئله ای که در این سایتها مشهود است عدم وجود API کاراست. بعضی سایتها مثل مهندس، کلوب و وی ویو دارای API نیستند. این مفهوم برای یک سیستم وب2 به معنی تبدیل شدن به یک جزیره است. در iDev Center و فرندفا APIها بر اساس دریافت اطلاعات کار می کنند و کاربر هنوز امکان اتصال این سرویس به دیگر سرویسها را نخواهد داشت.
اما چرا این مسئله مهم است؟
برای اینکه به این سوال پاسخ بدهم بهتره یک نگاهی به امکانات توییتر، فرندفید و فیس بوک بندازیم. در هر کدام از این سایتها شما می توانید منابع مختلف را به این سایتها متصل کنید. مثلا وبلاگتان را بروز کنید و بصورت خودکار عنوان مطلب در سایتهای مورد نظر وارد شود و یا Status خود را در یک سایت بروز کنید و در دیگر سایتها نیز بروز شود. می توانید با حساب کاربری هرکدام از این سایتها به دیگر سایتها وارد شوید و از اطلاعات پروفایل خود در دیگر سایتها استفاده کنند و …
مجموعه این امکانات به کاربر این قدرت را می دهد تا درگیر جزیره های اطلاعاتی و سایتهای جزیره ای نشود و اطلاعاتش در مجموعه ای از سایتها شناور باشد و براحتی بتواند از هرکدام بسته به نیاز و نوع کاربری اش استفاده نماید.
به نظرم در سایتهای ایرانی اول جزیره ای شدن مشکل بزرگه، دوم اینکه تا زمانی که کاربر در سایت مذکور قرار داره قادر به استفاده از امکانات سایت خواهد بود و به محض خروج دیگر قابلیت استفاده از آن قابلیتها را نخواهد داشت. مثلا در توییتر راههای زیادی وجود داره که اگر شما در تویتتر نباشید باز به شما امکان بروز رسانی خواهد داد. و سوم اینکه در بعضی موارد کپی برداری صرف و مشابه سازی عملا جذابیتی برای فعالیت مخاطب نخواهد داشت.
-
[…] This post was mentioned on Twitter by Amir Mehrani. Amir Mehrani said: بررسی کلی سرویسهای وب ۲ ایرانی http://goo.gl/fb/rlXoy #وب2 […]
یک نظر بدهید
ارائه API یک مساله است، استفاده از آن یک مساله دیگر. همین الان iDevCenter پلاگین برای وردپرس و API دارد ولی چه میزان از این امکانات استفاده میشه؟
همین الان از API توییتر هم توسط برنامه نویسان ایرانی استفاده زیادی نمیشه.
البته امسال شاهد تلاشهای خوبی در عرصه وب سایتهای ایرانی خواهیم بود، سرویس های خوبی در راه هستند
کاملا موافقم باهات. به نظر من بعنوان کاربر از امکانات وب2 خوب استفاده کرده ایم اما بعنوان توسعه دهنده هنوز جای کار داریم
نقد جالب و پر محتوای داشتید.
امید وارم روزی برسه که در این زمینه، واقعا حرفی واسه گفتن داشته باشیم.
مسئله ای پی آی ها هم ،هنوز تو ایران خیلی جای کار داره
واقعا ممنون